Blues

     Blues jest gatunkiem muzycznym, który powstał w drugiej połowie XIX wieku. Jest to muzyka, którą stworzyli potomkowie czarnoskórych niewolników przywiezionych do południowych Stanów Zjednoczonych i był to tzw. "blues wiejski". Afroamerykanie długo nie chcieli podzielić się bluesem z innymi, dlatego dopiero w latach 30. XX wieku gdy wyemigrowali na północ Ameryki zyskał swoją popularność. Powstał wtedy tzw. "blues miejski". Najbardziej znanymi instrumentami bluesa są: gitara, harmonijka ustna, pianino, perkusja i saksofon.
     Muzyka ta jest rzewnym dialogiem pomiędzy wykonawcą i jego instrumentem. Pełna jest nagłych pauz, momentów ciszy i zmian rytmu. Pomimo że bluesa stworzyli mężczyźni, to właśnie kobiety pozwoliły mu się wydostać się poza granice murzyńskich gett. Pierwszą wielką gwiazd tego gatunku była Bessie Smith, której nagranie na winylowych płytach piosenki do dziś poruszają uczucia słuchaczy na całym świecie. Mówiąc o bluesie nie można zapomnieć o B.B. Kingu, który jako gitarzysta i wokalista bluesowy został obdarzony nieformalnym tytułem: "Króla Bluesa".
    Blues i jego forma odgrywały dużą rolę w jazzie, jak i do powstania m.in. stylu boogie-woogie oraz rhythm and blues.

Na zakończenie utwór B.B. Kinga "The Thrill Is Gone"

Gustav Mahler

Gustav Mahler (1869 - 1911) -był wybitnym dyrygentem muzyki neoromantyzmu.

     Urodził się 7 lipca 1869 we wsi Kalište w Cesarstwie Austriackim (obecnie Czechy) w niemieckojęzycznej, żydowskiej rodzinie. Ukończył studia w wiedeńskim konserwatorium i od 1897 do 1907 roku sprawował funkcję dyrektora Opery Wiedeńskiej. W 1909 r. przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie pracował w tamtejszej filharmonii oraz w Metropolitan Opera jako dyrygent. Niestety jego śmiałe pomysły kompozytorskie nie spotkały się tam ze zbyt przychylnym przyjęciem.
      W kompozycjach Mahlera widoczny jest wyraźnie wewnętrzny konflikt i niepokój, ponieważ przez całe jego życie miał poczucie wyobcowania - zarówno jako Żyd w antysemickiej Austrii, jak i dyrygent zamknięty w ramach obowiązujących norm.
     Za najważniejsze dzieła Mahlera uznaje się jego dziesięć symfonii (w tym ostatnią, która jest niedokończona). Są one długie i mają skomplikowaną konstrukcje. Jego symfonie napisane są z przeznaczeniem na bardzo dużą orkiestrę. Dla przykładu "Symfonia ósma", zwana "Symfonią tysiąca", wymaga stu dwudziestu instrumentów, dwóch chórów mieszanych, jednego chłopięcego oraz ośmiu solistów. Mahler jest również autorem kilku pieśni i kameralistyk. Zmarł 18 maja 1911 w Wiedniu w wieku 50 lat.
  
     Na zakończenie pierwsza, piąta i siódma symfonia Gustava Mahlera.