Urodził się w biednej rodzinie w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Jego ojciec był robotnikiem w fabryce terpentyny, a jego matka i siostra były prostytutkami. Armstrong część swojej młodości spędził w poprawczaku, gdzie znalazł się za użycie broni palnej w miejscu publicznym. Tam nauczył się grać na kornecie i wkrótce swoją nową umiejętność zaczął wykorzystywać do zarabiania pieniędzy.
Armstrong był muzykiem rezydującej w Chicago King Olivier's Group, wkrótce jednak założył własne zespoły, które pod nazwami "Hot Five" i "Hot Seven" nagrywały płyty w połowie lat 20. Wykorzystujące typową dla jazzu swobodę rytmiczną, ciągnące w nieskończoność solówki Armstronga charakteryzowały się niezwykle sugestywną formą wyrazu. Po II wojnie światowej prowadził mniejsze zespoły pod nazwą All Stars. W latach 60. odbył tournée artystyczne, podczas którego odwiedził kilka państw afrykańskich. Oprócz nagrań zrealizowanych wspólnie ze swoimi tradycyjnie grającymi zespołami, Armstrong zarejestrował kilka utworów z pianistą Earlem Hinesem, które stanowiły inspirację dla każdego, kto je usłyszał. Jest taki fragment - solówka w utworze "West End Blues" - który może być przykładem idealnie sformułowanej wypowiedzi muzycznej.
Armstrong zmarł na atak serca we śnie 6 lipca 1971 r. na miesiąc przed 70. urodzinami i 11 miesięcy po słynnym koncercie w Waldorf-Astoria's Empire Room. W chwili śmierci przebywał w Queens, w Nowym Jorku. Został pochowany na cmentarzu we Flushing w Queens w Nowym Jorku.
Na zakończenie Louis Armstrong w utworze "What a Wonderful World", "Hello, Dolly!" i "Potato Head Blues".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz