Rhythm and blues

     Rhythm and blues (w skrócie R&B lub R'n'B) po raz pierwszy pojawił się w latach 40. XX wieku. Jest to żywy, rytmiczny i taneczny gatunek muzyczny ukształtowany z elementów jazzu, bluesa i pieśni religijnych. Tworzony głównie przez czarnoskórych muzyków, był jednym z najważniejszych protoplastów rock and rolla, a później nowoczesnego soulu. Oparty jest na brzmieniu gitar oraz instrumentów perkusyjnych, partiach chóralnych, a przede wszystkim na charyzmatycznym wokalu. Gatunek ten charakteryzuje się powtarzalnością aranżacji dźwiękowych i schematycznymi tekstami opisującymi relacje damsko-męskie albo rozrywkowy tryb życia.
     Po zakończeniu II wojny światowej styl był na tyle charakterystyczny, że 17 czerwca 1949 roku w Stanach Zjednoczonych oficjalnie powstała lista przebojów w kategorii rhythm and blues. Według LeRoi Jonesa do lat 50. XX wieku była to muzyka tworzona przez i dla amerykańskich czarnoskórych. W latach 60. i 70. XX wieku rhythm and blues inspirował właśnie powstający. Artyści rockowi czerpali z oryginalnego materiału bluesowego lub wykorzystywali jego stylistykę, przy użyciu nowoczesnych środków technicznych. Współczesne R&B przenikające się z elementami soulu, funku, hip-hopu i rocka, a nawet house'u, ma o wiele czystsze i gładsze brzmienie niż dawniej, głównie dzięki wykorzystaniu sprzętu elektronicznego zamiast instrumentów.
     Twórcami R'n'B są m.in.: Chuck Berry, Ray Charles, Tina Turner, Janet Jackson, Mariah Carey, Rihanna, Beyoncé Knowles.

     Na zakończenie Ray Charles w utworze "Hit the Road Jack".