W roku 1953, pracując jako kierowca ciężarówki w firmie Crown Electric Company, Elvis postanowił nagrać płytę, która miała być prezentem urodzinowym dla jego matki. Pewnego dnia w przerwie na lunch wybrał się więc do wytwórni Sud Records, aby zarezerwować sobie prawo do nagrania dwóch utworów. Wówczas nikt jeszcze nie zwrócił na niego uwagi, jednak gdy powrócił na studia w roku 1954, właściciel wytwórni, Sam Philips, podjął się wydania oraz promocji singla z utworem "That's All Right Mama", przy nagrywaniu któremu przyszłemu gwiazdorowi akompaniowali basista Bill Black oraz gitarzysta Scotty Moore.
Początkowo właściciele stacji radiowych nie wiedzieli, jak zakwalifikować nowe, bez wątpienia interesujące nagrania Elvisa Presley'a. Specjaliści od muzyki pop widzieli w nich zbyt wiele elementów country, podczas gdy eksperci od country uważali, iż jest to muzyka charakterystyczna dla czarnych. Co do jednego nie było żadnych wątpliwości - zmysłowy głos i śmiały styl Elvisa Presley'a zwracały uwagę i przemawiały do wrażliwości słuchaczy. Gdy radio WHBQ w Memphis rozpoczęło nadawanie "That's All Right Mama" oraz "Blue Moon of Kentucky", natychmiast sprzedano 7 tysięcy egzemplarzy płyty z tymi utworami.
W latach 1954-55 Presley towarzyszył występom takich gwiazd, jak Carl Perkins czy Johnny Cash, wywołując na publiczności piorunujące wrażenie. Jego sylwetka, ciemne włosy, natchniony głos oraz zmysłowy taniec bioder potrafiły wprawić młode dziewczęta w ekstazę. Władze oraz rodzice na próżno protestowali, a nawet próbowali wycofać z rynku płyty Presley'a. Już w roku 1956 Elvis był największą gwiazdą muzyki pop. Jego pierwszy longplay zatytułowany "Elvis Presley", który zawierał pięć utworów nagranych w wytwórni Sun, dostał się na pierwsze miejsca amerykańskich list przebojów, podobnie jak kolejny krążek - "Elvis" z takimi hitami jak "Heartbreak Hotel", "Blue Suede Shoes", "Hound Dog" i "Love Me Tender".
Ed Sullivan, najsłynniejszy amerykański prezenter telewizyjny, początkowo traktował wschodzącą z pobłażaniem. Wreszcie jednak zmuszony był uznać charyzmę młodego piosenkarza i zaprosił go do udziału w swoim programie. Sulivan postanowił pokazać Presley'a od pasa w górę, aby w ten sposób uchronić amerykańską przed "niemoralnym" obrazem falujących bioder. Szacuje się, że program Sullivana oglądało ok. 52 miliony widzów.
W roku 1955 Presley podpisał kontrakt z "Pułkownikiem" Tomem Parkerem, który przez wiele lat pracował jako jego menadżer i opiekun. Parker był utalentowanym biznesmenem i to jemu w dużej mierze artysta zawdzięczał wielką karierę. Jednak zmuszony był zapłacić za nią wysoką cenę. Uważa się bowiem, że Parker - wyłącznie dla korzyści finansowych - skłaniał Presleya do przyjmowania ról w niemających wartości artystycznej w filmach i nagrywania piosenek schlebiającym tanim gustom, wypaczając jego wizerunek sceniczny. Każdy producent mógł wynająć Elvisa, aby zagrał w jego filmie, w rezultacie czego artysta wystąpił w 31 żenujących produkcjach, na przykład: "King Creole" w 1958 roku i "Girls, Girls, Girls" w 1962 roku.
W szczytowym momencie swojej kariery, w latach 1958-60, Presley spędził dwa lata w amerykańskiej armii, co nie przeszkodziło mu w nagrywaniu kolejnych hitów. z tamtych czasów pochodzą utwory "Don't", "Jailhouse Rock", "Hardheaded Woman" i "It's Now Or Never". Elvis królował na listach przebojów aż do roku 1962, kiedy na scenie pojawił si zespół "The Beatles", którego muzycy zresztą pozostawali pod wpływem króla rock'n'rolla.
Przez cały czas trwania swej kariery Presley bił jeden rekord za drugim. W zestawieniach hitów tygodnika "Billboard" znalazło się aż 194 jego singli, które królowały na pierwszych miejscach listy przebojów aż przez 80 tygodni - 17 z nich zdobyło pierwsze miejsce. Presley'a stopniowo obniżała loty, ale wierni fani z niecierpliwością oczekiwali na każdą nową płytę. Artysta czternaście razy nominowany był do nagrody Grammy w różnych kategoriach. Udało mu się zdobyć trzy.
Za szczytowy moment w karierze Elvisa Presley'a uważa się rok 1968. Gwiazdor powrócił wówczas na scenę występując w programie telewizyjnym "Elvis", który uważa się za jeden z najznakomitszych popisów artysty. We wczesnych latach siedemdziesiątych z wielkim powodzeniem występował w Las Vegas w Nevadzie i brał udział w tournée po całych Stanach Zjednoczonych.
Jednak życie osobiste artysty nie układało się: w roku 1973 rozwiódł się ze swoją żoną Priscillą, narastały też problemy zdrowotne. Wielokrotne zapalenia płuc i wątroby, coraz częściej leczone w szpitalu, doprowadziły do uzależnienia od środków przeciwbólowych. Elvis zażywał również pigułki odchudzające. Pomimo słabej kondycji fizycznej Presley prowadził intensywny tryb życia, a nieustający stres związany z występami i podróżami, musiał ostatecznie odbić się na zdrowiu. 16 sierpni 1977 roku Elvisa Presley'a znaleziono nieprzytomnego w jego posiadłości Graceland. Krótko potem zmarł w wyniku niewydolności serca. Miał tylko 42 lata. Sława Elvisa Presley'a przerodziła się po jego śmierci w legendę. W roku 1993 jego wizerunek, jako pierwszej w historii gwiazdy rocka, umieszczono na znaczkach pocztowych. Wielu do dziś nie uwierzyło w śmierć swego bożyszcza, twierdząc iż ją zainscenizował, aby żyć z dala od ludzi. Od czasu pojawiają się sensacyjne doniesienia, że widziano Króla w jakimś sklepiku lub na poczcie w różnych miejscach USA.
Każdego roku miliony fanów odwiedza Graceland, by złożyć hołd swemu idolowi, kupują tandetne pamiątki i fotografują jego posiadłość. Pomimo całego blichtru, związanego z kultem Presley'a, należy pamiętać, iż był on znakomitym piosenkarzem obdarzonym, naturalnym talentem i charyzmą. Król rock'n'rolla samodzielnie zrewolucjonizował muzykę pop.
Na zakończenie Elvis Presley w utworze "That's All Right Mama", "Blue Suede Shoes", "Love Me Tender", "It's Now Or Never" i "Fun in Acapulco".